۱۳۹۱ بهمن ۲۲, یکشنبه

شهلا دانشفر: جنبش نوین آزادی زن و هشت مارس



ShahlaDaneshfar1

انترناسیونال۴۹۱

موجی از انقلابات در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا، افول جنبش اسلام سیاسی و سر بلند کردن جنبشی جهانی علیه سرمایه داری و نظام موجود که خود را جنبش ۹۹ درصدی ها میخواند، بطور واقعی چهره دنیا را در دو سه ساله اخیر دگرگون کرده است. یکی از تحولات مهم در این دوره سر بلند کردن جنبش نوین آزادی زن، جنبش علیه بردگی جنسی زن و برای برابری زن و مرد است. این جنبشی است که رنگ جهان امروز را بخود دارد و به این معنا میتوانم بگویم وجه دیگری از جنبش ما ۹۹ درصدی ها علیه نظم موجود است. در عین حال این جنبش مشخصه های روشنی دارد. مشخصه های آن را میتوان در فعالیت های اعتراضی هر روزه در سطح جهانی دید. هشت مارس روز جهانی زن، روزی که نزدیک است و در آستانه اش قرار داریم روز اعتراض این جنبش است. جنبشی که صدای اعتراض جهانی علیه بردگی جنسی و برای یک زندگی آزاد، برابر و انسانی است. باید این جنبش را در قامت جهانی اش دید و با اتکا به قدرت آن به استقبال هشت مارس روز جهانی زن رفت. اشاره من در این نوشته مشخصه های بارز جنبش نوین آزادی زن در دنیای امروز و نمونه های برجسته ای از مبارزاتش است.
جنبش نوین آزادی زن جنبشی آزادیخواه، برابری طلب، و مدرن و رایکال است. این جنبش امروز در جلوی صحنه سیاسی جهان قرار دارد و علیه هر نوع خرافه و تابویی قد علم کرده است. این جنبش دخالت مذهب  چه از نوع اسلام و چه مسیحیت و یا هر نوع دیگری را که اساسشان بر تبعیض علیه زن نهاده شده، در زندگی اجتماعی انسانها  به چالش کشیده و مقابل آن ایستاده است. این جنبش یک رکن مهم اعتراض علیه حکومت آپارتاید جنسی در ایران و قوانین ارتجاعی اسلامی ضد زن آن است.  قدرت این جنبش را در ایران در عقب رفتن هر روزه حجاب و اعتراضات گسترده علیه تبعیض جنسیتی متیوان به روشنی دید. اعتراضی که یک عرصه دایمی و هر روزه  مبارزه مردم در کوچه و خیابان علیه رژیم اسلامی بوده است. خودشان میگویند که از حجاب و از اسلامشان چیزی به جا نمانده است و فریادشان از خداناباوری جوانان و زیر پا گذاشته شدن قوانین اسلامی شان بالا گرفته است.  این جنبشی است که چهره های جهانی کمونیستی  چون مینا احدی و مریم نمازی را دارد. چهره هایی که با مبارزات خود اسلامی سیاسی را به چالش کشیده و با بیانیه ها و با مانیفست های جهانی خود راه روشنی در مقابل این جنبش قرار داده اند.
در کشورهای شمال آفریقا و خاورمیانه نیز جنبش نوین آزادی زن جنبشی فعال و در صحنه است. حضور فعال آن را در التحریر در مصر و برای به زیر کشیدن مبارک دیدیم و در طول دو سال بعد از انقلاب در این کشور نیز می بینیم که جنبش برابری زن و مرد یک عرصه دایمی اعتراض علیه جلو کشیده شدن قوانین اسلامی و ضد زن و یک عرصه دایمی چالش حکومت بوده است. اعتراض عریان علیا المهدی علیه حجاب و قوانین اسلامی صدای این جنبش است که جهانی شده است. این جنبشی است که در این کشور علیه قانون اساسی جدیدی که دستپخت مورسی و دولتش بود ایستاد. امروز نیز در دومین سالگرد انقلاب در این کشور، شاهد تداوم انقلاب با شعار نان، آزادی، کرامت انسانی هستیم و فعالین جنبش نوین آزادی زن یک ستون این انقلابند. بدین ترتیب دوباره التحریر به مرکز اعتراض هر روزه مردم تبدیل شده و مردم فرمان به رفتن حکومت مورسی و قوانین ارتجاعی اسلامی و ضد زن را داده اند. بطور مثال چهارشنبه این هفته در قاهره هزاران نفر در التحریر علیه خشونت علیه زنان به اعتراض برخاستند. زیر فشار این اعتراضات است که مورسی اعلام کرد که موافق برابری صد در صد زن و مرد است. زیر فشار همین اعتراضات است که او به غلط کردن افتاده و حتی  تا آنجا عقب نشسته که میگوید حاضر به تغییر در بندهای مورد اختلاف در قانون اساسی تصویب شده اش است. میگوید که اعتقادی به حکومت الهی ندارد و خواهان حکومتی مدرن است. اینها همه اتفاقات مهمی است که نشان میدهد که یک خصلت مهم انقلاباتی در ایران و مصر و کشورهایی از این دست، خصلت زنانه بودن شان است. دلیل آن هم روشن است. دلیلش اینست که یک خواست پایه ای و اساسی مردم در این کشورها  برابری زن و مرد و خاتمه دادن به بردگی جنسی است.
نمونه دیگری از قدرت نمایی جنبش نوین آزادی زن را در هند دیدیم. واقعه تجاوز گروهی به "امانت" دختر جوان دانشجویی در دسامبر گذشته هند را به تکان در آورد. این اعتراض دو هفته تمام طول کشید. در برابر این عصیان مردم، دولت و نیروهای سرکوبش همه بسیج شدند. اما نکته قابل توجه حضور جنبشی انسانی و برابری طلب در راس این اعتراض بود. رهبران این اعتراض از خواست عدالت برای همه سخن گفتند و در برابر خشم کوری که از اعدام مسببین این جنایت سخن میگفت، ایستادند و بر ریشه های واقعی چنین جنایتی دست گذاشتند. نقطه جالب توجه اینکه در تظاهرات در هند مردان نقش فعالی در اعتراض به تجاوز و جنایت بر علیه زنان داشتند. از جمله در این اعتراضات ما شاهد فراخوانی تحت عنوان "مردان علیه خشونت جنسی" ، "مردان برای عدالت جنسیتی" که از سوی مردان برابري طلب‌ منتشر شد، بودیم. نقطه جالب دیگری در این اعتراضات جمع شدن ششصد گیتاریست در شهر و نواختن ترانه "تصور کن" جان لنون در این شهر بود. این ترانه را به یاد "امانت" خواندند و در آن از دنیایی بهتر، دنیایی بدون خرافات و بدون مرز سخن گفتند.
در هند در جامعه ای با یک میلیارد جمعیت که در آن زنان در موقعیت برده واری زندگی میکنند، در کشوری که قوانین و سنن ارتجاعی مردسالاری علیه زن عمل میکند و در آن با آمار بالایی از  خشونت و تجاوز علیه زن روبروئیم، این اتفاقات و این اعتراض گسترده با شکوه یک نقطه عطف بود. در واقع جنبشی که با مرگ "امانت" در هند برپا شد، تصویر جدیدی از جنبش علیه تبعیض علیه زن در این جامعه را در برابر جهانیان قرار داد.
این ها همه چهره جنبش نوین آزادی زن در هند و جهان متحول امروز را به نمایش میگذارد.
در کنار همه این نمونه های درخشان، ملاله يوسفزاي دختر ١٥ ساله پاكستاني را می بینیم که اکنون به یک چهره شناخته جهانی در دفاع از آزادی و حقوق برابر زن و مرد تبدیل شده است. ملاله دختر جوانی است که با دفاع  از تحصیل دختران در برابر ارتجاع و تحجر اسلامی و طالبانی ایستاده است. او با به راه انداختن چنین کارزاری و با به جلو کشیدن خواست عميق داشتن یک زندگي انساني و برابر یک جنبش قدرتمند اجتماعی به راه انداخت که ترس و وحشت جریانات اسلامی ضد زن را برانگیخت. در برابر این جنب و جوش جانیان طالبان به تکاپو افتادند و با ترور ملاله فکر کردند که میتوانند همچنان جامعه را در قید تحجر و خرافات اسلامی نگاه دارند و جلوی آزادیخواهی جامعه را بگیرند. اما این جنایت با موجی از اعتراض اجتماعی نه تنها در پاکستان بلکه در سطح جهانی روبرو شد. در ادامه این اتفاقات ملاله با مرگ دسته و پنجه نرم کرد و سرانجام توانست جان سالم بدر  برد و سلامتی خود را بدست آورد. امروز می بینیم که ملاله قدرتمند تر از قبل ایستاده و میگوید که به کمپین خود ادامه خواهد داد و کمک های مالی را که از سوی مدافعان  دفاع از حقوق زن و آزادی به او شده، صرف ادامه مبارزه و راهی که در پیش گرفته است خواهد کرد.
بالاخره اینکه ما با نمونه اعتراضاتی از نوع گروه فمن، با اعتراضی عریان علیه بردگی جنسی و علیه مذهب و خرافه با شعار بدن من سلاح من روبرویم. گروهی که در ۲۰۰۸ در اکراین شکل گرفته است و امروز به نهادی شناخته در سطح جهان تبدیل شده است. این گروه شاخه های خود را در کشورهای مختلف شکل داده است. گروهی که شکل اعتراض عریان را بدست گرفته و با این شکل علیه بردگی زن، علیه ارتجاع مذهب چه در شکل اسلام و چه اشکال دیگرش ایستاده است. بطور مثال فعالین این گروه کنار علیا المهدی ایستاده و با اعتراض عریان خود به  حمایت از مبارزات مردم معترض مصر و علیه محمد مرسی و اخوان المسلمین و جلو آمدن جریانان اسلامی برخاستند. این گروه در سال ۲۰۱۱ در حمایت از زنان در عربستان در مقابل سفارت  این کشور جمع شده و با  پوشیدن برقع و برهنه کردن سینه‌هایشان به رفتار حکومت عربستان با زنان اعتراض کردند. در المپیک سال گذشته نیز طی اعتراضی عریان و در حالیکه در قسمت عریان بدنشان نوشته بودند، شرم بر المپیک، نه به شریعت، به حضور "حکومت های اسلامی" اعتراض کردند. این گروه همچنین به حمایت از کمپین جهانی علیه سنگسار و در دفاع از سکینه آشتیانی محمدی در کنار مینا احدی قرار گرفتند. در مبارزه علیه قوانین ارتجاعی اسلامی نیز کنار کمپین یک قانون برای همه و مریم نمازی قرار گرفتند. همین چند نمونه نشان میدهد که شخصیت های جهانی جنبش نوین آزادی چگونه در عرصه اعتراض اجتماعی کنار هم می ایستند و علیه بردگی جنسی و قوانین اسلامی ضد زن به اعتراض بلند میشوند. یک نمونه دیگر از اعتراضات قابل  توجه و چشمگیر گروه فمن این بود که یک نفر از این گروه  خود را به میدان واتیکان و زیر ایوان پاپ بندیکت شانزدهم رساند و با برهنه کردن خود و دادن شعار علیه قوانین کلیسای واتیکان اعتراض خود را به زن ستیری واتیکان و قوانین شریعه اعلام داشت. نمونه دیگر از اعتراضات این گروه آمدن آنها به شهر داووس به محل اجلاس اقتصادی جهان در سوئیس بود. آنها با نوشتن شعارهایی چون "بحران! محصول داووس"، "فقر بخاطر شماست" و "مهمانی اوباش در داووس" بر روی بدن خود دست به ریشه های عمیق بردگی جنسی در زن جامعه بردند و به اعتراض برخاستند. در همین رابطه  شوچنکو، یکی از این معترضان، می گوید: "ما به اینجا سویس و شهر داووس آمده ایم تا موقعیت مردم فقیر جهان را تشریح کنیم، تا نشان دهیم که فقر ما بخاطر آن اشخاص ثروتمندی است که اکنون داخل آن ساختمان نشسته اند."او میگوید: "آزادی یعنی‌ اینکه بتوانی‌ حرفت رو راحت بزنی‌ تا همه بشنوند، بدون اینکه برای از دست دادن جان و مال خود توسط زور گویان وحشتی داشته باشی‌".
نگاهی به این اتفاقات به روشنی چهره جنبش نوین رهایی زن را در جهان امروز را مقابل ما میگذارد. اتفاقاتی شعف آور که نوید بخش آزادی و رهایی زن است.
همانطور که بالاتر اشاره کردم، هشت مارس روز اعتراض این جنبش و میلیونها مردم به جان آمده از تبعیض علیه زن و کل نظام موجود است. با وجود جنبش نوین آزادی زن و جلو آمدن هر روزه اش، هشت مارس نیز بیش از بیش جایگاه واقعی خود را بعنوان یک روز آزادیخواهی و برابری طلبی باز می یابد. هشت مارس را به روز اعتراض گسترده جهانی این جنبش و به روز اعتراض سراسری علیه بردگی جنسی زن و علیه نظم موجود تبدیل کنیم. در ایران با وجود حکومت آپارتاید جنسی رژیم  اسلامی که پرچم آن حجاب و تبعیض جنسیتی است، حکومتی که در حاکمیتش ستم به زن ابعاد جنایتکارانه به خود گرفته است، بیش از بیش باید هشت مارس را به روز اعتراض کل جامعه تبدیل کرد. سخن من با رهبران و فعالین جنبش نوین آزادی زن در ایران، با کسانیکه در جنگ هر روزه با حجاب و تبعیض جنسیتی و قوانین ارتجاعی اسلامی هستند، اینست که با تمام بکوشیم تا هشت مارس را وسیعا به میان مردم و توده های معترض جامعه ببریم. با شعارهایمان و با اعلام خواستهایمان کل جامعه را حول جنبش نوین رهایی زن متحد کنیم. اعلام کنیم که دیگر این بردگی جنسی و تحقیر و ستم سیستماتیک هر روزه علیه زن را نمی پذیریم. اعلام کنیم که زن و مرد برابرند و ما خواهان جامعه ای برابر و انسانی هستیم. تلاش کنیم که در روز هشت مارس حضور خود را به هر شکلی که میتوانیم به نمایش بگذاریم و این روز مهم اعتراضی را گرامی داریم. در محلات هشت مارس را جشن بگیریم و با پر کردن همه جا از شعاریمان فضای همه شهرها را به رنگ این روز درآوریم. در کلوپهای ورزشی و گلگشت هایمان این روز را جشن بگیریم. در میان اقوام و دوستان و همکارانمان این روز را جشن بگیریم. به خیابان بیائیم و بصورت آکسیونهای کوتاه مدت فریاد اعتراضمان را علیه بردگی جنسی و تبعیض علیه زن بلند کنیم. در مترو بصورت گروهی و سازمان یافته حجاب برگیران کنیم و با شعار نه به حجاب نه به آپارتاید جنسی، اعتراض خود را علیه قوانین ضد زن اسلامی بلند کنیم.
امسال در شرایطی به استقبال هشت مارس میرویم که صف جانیان اسلامی بیش از هر وقت در هم ریخته است. جامعه برای پایان دادن به جهنمی که جمهوری اسلامی برپا کرده است، ثانیه شماری میکند و اوضاع به سمت یک رو در روئی گسترده و جدی مردم با حکومت اسلامی به پیش میرود. در چنین شرایطی هشت مارس میتواند یکی از روزهای اعتراض کل جامعه علیه توحش رژیم اسلامی و جنایاتش باشد. هشت مارس میتواند روز کیفرخواست ما علیه سرمایه داری حاکم و بردگی جنسی باشد.
با تمام قوا به استقبال یک هشت مارس با شکوه برویم. ما در سطح جهانی نیز همراه با فعالین جنبش نوین آزادی زن این روز مهم آزادیخواهی و برابری طلبی را جشن خواهیم گرفت. زنده باد هشت مارس روز جهانی زن.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر