اکنون دیگر تردیدی نیست که جنبشی نوین، بدیع و رادیکال برای آزادی زن جهان را در مینوردد: از هند و بنگلادش تا مصر و ایران، از آمریکا و روسیه تا کنگو و استرالیا ... اتفاقی نبود که "ندا آقا سلطان" سمبل انقلاب ٨٨ مردم ایران علیه جمهوری اسلامی و قهرمان جهانیان شد. دیدیم که زنان جوانی چون او در تونس و اسرائیل و یمن و شیلی به میدان آمده و در راس اعتراضات وسیع برای "عدالت اجتماعی" و علیه "یک درصدی ها" قرار گرفتند. استقبال میلیونی از اعتراض عریان "علیا المهدی" علیه حجاب و اسلام سیاسی که میکوشد انقلابات "نان و کرامت" را "ملاخور" کند، غرش رعد در آسمان بی ابر نبود.
قبل از آن جنبش "سینه لرزان" به فراخوان یک دختر آمریکایی در اعتراض به ترهات آیت الله های تهران، بسیاری شهرهای جهان را لرزانده بود. فریادهای آن زن لیبیایی علیه تجاوز مکرر اوباش قذافی که با جسارت خود را به یک کنفرانس خبری رسانده بود، فقط ضجه هایی جگرخراش نبود. بعدتر دیدیم که چطور جهانی از خشم و اعتراض علیه تجاوز و قتل "دختر هند"- و همچنین افتضاح مقامات اوهایو آمریکا در سرپوش گذاشتن بر تجاوز جمعی- برآشفت که تاریخ نظیر آنرا ندیده است. اعتراضات رادیکال "گروه فمن" علیه اسلام، پاپ، اجلاس داووس و جهان بردگی جنسی متکی بر سرمایه داری، و یا درافتادن قهرمانانه گروه "پوسی رایت" با مافیای پوتین و کلیسا، وقایعی منحصر بفرد نبود. دیدیم در آن سر دنیا، در خانه امن طالبان، "ملالی" ١٥ ساله و حمایت و همبستگی جهانی با این قهرمان جوان ما چگونه در دل وحشی ترین و خونخوارترین نیروهای نرینه سالار دنیا لرزه در انداخت... و بالاخره فراخوان "مارش یک میلیارد نفر" در روز والنتاین امسال که دهها میلیون نفر را در هر پنج قاره علیه تبعیض جنسی به رقص و اعتراض آورد بطور قطع اعلام کرد که انقلابی زنانه با اشکال و آراء متنوع ذاتی یک حرکت عظیم اجتماعی، در سراسر جهان در غلیان است.
نیروی محرکه این جنبش نوین آزادی زن نسل "تویتر" و "فیسبوک" است که در انقلابات شمال آفریقا و خاورمیانه و جنبش های ضد سرمایه داری غرب بپاخاسته است. این جنبشی است که ضمن توجه به خواسته های مشخص، اما آشکارا نفس بردگی و تبعیض جنسی را هدف قرار داده است. این حرکتی محدود به زنان نیست بلکه ممزوج در تلاش عمومی برای تغییر اوضاع و در واقع یک جبهه اصلی انقلابات قرن بیست و یکمی است. زنان بزرگترین قربانی رشد غول آسای سرمایه داری در سه- چهار دهه گذشته، دوره عروج راست نوین و "نظم نوین" و "جنگ تمدنها" (در واقع جنگ تروریسم دولتی غرب و تروریسم اسلامی) بوده اند. در همه جای دنیا زنان ارزان ترین و بی حقوق ترین بخش طبقه کارگر در این بازار بردگی جهانی خرید و فروش نیروی کار را تشکیل میدهند. سرمایه داری مدرن فحشاء و تجارت سکس را به یک صنعت پرسود جهانی تبدیل کرده که دهها میلیون زن قربانیان مستقیم آنند. حمله به حقوق زن، حجاب، آپارتاید جنسی، سنگسار، قتل های ناموسی و تجاوزهای سازمانیافته در جوامع و کشورهای اسلام زده و توسعه نیافته از یکسو، و توجیه این وضعیت زنان تحت لوای "پست مدرنیسم" و "نسبیت فرهنگی" در کشورهای غرب و توسعه یافته از سوی دیگر، دو روی سکه این دوره سیاه بوده است. انقلاب زنانه ای که اکنون جهان را فرا گرفته با همه سایه روشن ها بطور عینی علیه کل این وضعیت است. برای اولین بار در تاریخ بشر در مقطعی قرار گرفته ایم که نیرویی عظیم و جهانی علیه نفس تبعیض و بردگی جنسی بپاخاسته است. بردگی جنسی که هزاران سال است بشر را در چنگال خود میفشرد و هم اکنون متکی بر بردگی مزدی تدوام می یابد و همچنان بیش از هر جنگ و هر بیماری قربانی میگیرد و تباهی و انحطاط می آفریند.
در ایران جنبش رهایی زن پیشقراول این حرکت جهانی بوده چرا که سرکار آوردن جمهوری اسلامی برای مقابله با انقلاب ٥٧ نمونه آزمایشگاهی آن افتضاحی بود که بعدا بر جهان سایه افکند. از تظاهرات پرشور زنان در هشت مارس سال ٥٧ علیه حجاب تا مبارزه هر روزه زنان علیه مظاهر آپارتاید جنسی و درگیری با اوباش جمهوری اسلامی در خیابان و محل کار و مدرسه و دانشگاه، از حضور رادیکال و پرشمار زنان در صف تظاهرات های سال ٨٨ و تا تبدیل شدن مبارزه برای نجات "سکینه آشتیانی" به کمپینی جهانی علیه سنگسار، همه و همه حاکی از آن است که جنبش آزادی زن در ایران نیروی عظیم و انقلابی است که نه فقط تمامی اندام و جوارح جمهوری اسلامی را به گور خواهد سپرد، بلکه رادیکالیسم و دخالتگری آن برای ساختن جامعه ای آزاد و برابر چشم جهان را خیره خواهد کرد.
حزب کمونیست کارگری از عروج شورانگیز جنبش نوین زنان علیه تحقیر و تبعیض و بردگی جنسی قویا استقبال میکند و خود را دخیل و سهم گذار در آن میداند. روز جهانی زن فرصتی است تا باردیگر دست تمامی زنان و مردانی که برای رهایی از شر بردگی جنسی در ایران و سراسر جهان بپاخاسته اند را به گرمی بفشاریم. همچنین فرصتی است تا مجددا تاکید کنیم که اولین شرط آزادی زن در ایران سرنگونی جمهوری اسلامی ضد زن با همه جناح های آن و الغاء تمامی قوانین اسلامی و غیر اسلامی متکی بر تبعیض و نابرابری جنسی است. امری که مبارزه برای تحقق آن جزو همیشگی فعالیت های ماست و همه زنان و مردان آزادیخواه را به صف این مبارزه فرامیخوانیم.
زنده باد ٨ مارس روز جهانی زن
حزب کمونیست کارگری ایران
٢ اسفند ١٣٩١، ٢٠فوریه ٢٠١٣
٢ اسفند ١٣٩١، ٢٠فوریه ٢٠١٣
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر