این متن را پارسال برای روز تولدم نوشتم , اما امسال اولین سالیست که تولدم رو در ایران نیستم و به دور از خاطرات و عزیزانم . امسال گرچه عزیز دل غایبم در کنارم هست اما . . . جمهوری اسلامی باعث شد که تمام خاطراتم و دختر نازم و . . . . رو بذارم و آواره غربت بشم , به امید اینکه سال آینده روز تولدم در کنار دخترم و دیگر عزیزانم در ایران بدون جمهوری اسلامی باشم.
""ﺟﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ ﺑﻬﺎﺭ ﻭ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﻡ,
ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺭﻭﺯﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎﯼ ﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﺷﺪﻥ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ !
ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻤﻮﺯ ﺷﺎﻋﺮ ,
ﻭﺷﺎﯾﺪ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺭﺧﺖ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﻦ ﺑﻬﺎﺭ !
ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﻮﺩ , ﯾﺎ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ؟
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﺎ ﮔﺸﻮﺩﻡ .
ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ . . . .
ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﻓﺼﻞ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ .
ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﮔﺮﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻧﺤﯿﻔﻢ ,
ﺷﻮﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﻫﺪﯾﻪ ﮐﺮﺩ . !
ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺍﺯ ﭘﺲ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ . . .
ﺷﺪﻡ " ﺑﺎﻧﻮﯼ ﺗﯿﺮ ﻣﺎﻫﯽ "
ﺑﺎ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﻬﺎﺭ ﻭ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ,
ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺭ ﻭ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ,
ﺩﺭ ﺩﻝ ﺗﯿﺮﯾﻢ ﺟﺎﯼ ﺩﺍﺩﻡ .
ﺟﻮﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻣﯿﺪ ﺩﺭ ﺗﻨﻢ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ,
ﺑﺎ ﻧﻮﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ . . .
ﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﺷﻮﻕ ﺁﺑﯿﺎﺭﯼ ﺷﺎﻥ ﮐﺮﺩﻡ !
ﻭ ﻣﯿﻮﻩ ﺍﺵ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﺟﺰ "ﻋﺸﻖ !"
ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﺳﯿﺮﺍﺏ ﮐﺮﺩ , ﺟﺰ . . .
" ﻣﺮﺍ "
ﺭﺍﺿﯿﻢ !
ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻡ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻮﺩ ,
ﺩﻝ ﺑﻮﺩ , ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺗﺮﺍﻭﺵ ﻣﯿﮑﺮﺩ .
ﮐﺎﺵ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ,
ﻭ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺀ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ,
ﻫﺪﯾﻪ ﺍﻡ ﻣﯿﮑﺮﺩ !
ﺗﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺩﺍﺭﺵ ﺑﺎﺷﻢ ,
ﮐﺎﺵ ﺍﻭﻥ ﮐﺲ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ,
ﻋﺰﯾﺰ ﺩﻝ ﻏﺎﯾﺒﻢ !
ﮐﺎﺵ . "
